Wonen in een leefgemeenschap. Daar dromen we al een tijdje van. Omdat we samen zouden willen leven met mensen met dezelfde levenvisie. Mensen die leven en opvoeden vanuit dezelfde overtuiging als wij dat doen. Ook dromen we van autarkisch wonen. Van een woning die op een verantwoorde wijze gebouwd is en die duurzaam is. Een woning die, als het een beetje kan, helemaal naar onze wens gebouwd kan worden.
Ons gezin bestaat uit mijzelf (Esther), Marcel (mijn man) en onze twee kinderen. We wonen in een dorp in het noorden van Nederland. Onze 
leefwijze is samen te vatten onder natuurlijk ouderschap en onvoorwaardelijk ouderschap. In onze droom wonen we samen met anderen die ook vanuit deze visie leven. Als het dorp dat nodig is om een kind groot te brengen, omdat samen nou eenmaal makkelijker en leuker is dan alleen.
De afgelopen jaren bleef het bij dromen. De bestaande leefgemeenschappen waren te ver weg van het werk van Marcel. De noodzaak om te verhuizen was er niet omdat ons huis nog voldoende ruimte bood.
Nu de kinderen groter worden, missen we ruimte in huis. Bijvoorbeeld een extra slaapkamer en een meer speelruimte beneden. De optie verhuizen kwam voorzichtig in beeld. Aan de rand van het dorp waar we nu wonen wordt straks uitgebreid. Er komt ruimte voor nieuwbouw en daarmee begon onze droom over ecologisch wonen weer te leven.
Cathelijne maakte een enquète over samen leven in een leefgemeenschap. Ik vulde hem in en gaf aan op de hoogte gehouden te willen worden over de ontwikkelingen. Zodoende kwam Almere Oosterwold op ons pad. Gelijktijdig werd duidelijk dat Marcels contract beëindigd zou worden en dat Marcel op zoek moest naar ander werk. Dat geeft als voordeel dat we niet meer regiogebonden zijn. Zo wordt het Giraffendorp voor ons een haalbare droom.
Middels dit blog willen we graag onze ervaringen en gedachten met jullie delen.