Twee weken geleden arriveerde ik op Bali voor een lange vakantie. Om mijn behoefte aan licht, lucht, ruimte en inspiratie te vervullen. We zijn op dat moment met het Giraffendorp zo ver dat we de intentie-overeenkomst met de gemeente getekend hebben en een aantal gezinnen (waaronder wij) hebben hun kavelinrichting en hun individuele ontwikkelplan klaar. Ook van de gemeenschappelijke binnentuin heb ik een voorstel voor het ontwikkelplan gemaakt. We wachten op reactie van het Rijksvastgoedbedrijf op onze ontwikkelplannen. We zitten in het proces naar de anterieure overeenkomst toe en we zijn op tijd voordat er een grondprijsverhoging ingaat op 1 maart 2016. Ik heb even rust.
De dag na aankomst op Bali krijg ik de mededeling dat een gezin uit het Giraffendorp stapt. Overmacht; recente verandering in hun financiële situatie. Ook het initiatief tussen ons en de Emile Durkheimweg stopt met hun plannen. We moeten weer helemaal opnieuw beginnen met puzzelen en tekenen van het Giraffendorp. We hebben haast want de nieuwe grondprijs zal voor het grootste deel van de initiatieven in het Giraffendorp betekenen dat ze niet verder kunnen gaan. Wij ook niet.
Ik voel me gefrustreerd dat ik mijn tijd hier op Bali niet kan besteden aan verbinden met m’n kinderen, leuke dingen met ze doen en genieten van wat er hier is. Dat ik in plaats daarvan veel tijd besteed aan het opnieuw puzzelen en tekenen. Dat ik oppas voor de kinderen moet zien te regelen. Wat wel gaat lukken, maar wat ook gedoe en georganiseer is. Het tijdsverschil maakt dat het hier 7 uur later is. Skypen kan ik met een van de andere gezinnen in de ochtend, want zij zitten in Thailand met een tijdsverschil van maar 1 uur met Bali. Skypen met de anderen kan ik pas in de middag. Doordat ik de eerste dagen last heb van een jetlag zit ik ook weleens midden in de nacht met m’n koptelefoon op m’n hoofd te Skypen bij het zwembad waar wifi is.
Uiteindelijk zijn we er met z’n 14-en binnen een week uitgekomen. En nog sociocratisch ook. Iedereen is tevreden met z’n plek. Dit is iets wat ik wel kan vieren, dat we het zo snel voor elkaar hebben gekregen. De vorm van het dorp en van de kavels is helemaal op de schop is gegaan. We zijn opnieuw gaan tekenen met de kennis die we nu hebben en die we in vorige versies niet hadden. Dat scheelde wel in het gepuzzel. We zullen ook een klein stukje richting de Tureluurweg opschuiven. We wisselen van plek met initiatief 71.
Net op tijd hebben we het plan kunnen indienen, voor de volgende meeting van de werkgroep initiatieven van de gemeente met het Rijksvastgoedbedrijf. We wachten op hun reactie. Die hopen we eind van de maand te krijgen.
